Afscheid

Afscheid nemen is moeilijk.
Het verdriet is dan ook groot.
Onze lieve zwarte Newfoundlander is op 18 april 2013 ,
rustig ingeslapen in bij zijn van diegene die hem lief hadden.

 de dag ervoor was gebleken dat Bo aan beide voorpoten elleboog dysplasie had
en daarbij nog een vorm van atrose.
Je moet dan keuzes maken die niet  makkelijk zijn.
Wel of niet opereren, maar de kans op genezing was klein, erg klein.
ook moest Bo na de ok aan de  medicatie,  en voor deze medicijnen is Bo zo gevoellig, dit ivm zijn buik problemen. Ook wist de dierenarts niet welke poot dan eerst moest omdat beide poten even erg waren.
Dit kwam mede omdat Bo vanaf zijn 2 de jaar Prednisolon slikte vanwege zijn huidprobleem. en dit medicijn achteraf behoorlijk wat probelemen heeft verstopt als het ware. ( erge mate van de dysplasie)
Dat heeft ons dus laten besluiten Bo rust te geven.
Na ooronstekingen ( onder narcose uitspuiten), huidproblemen ( jaar lang injecties), 3 darmbloedingen, buikklachten,  onsteking met Staphylococcus pseudintermedius bacterie. heeft Bo nu geen pijn meer en kan hij naar de Honden Hemel. Want onze Bo was een lieverd ,een knuffel beest eerst klas en hij heeft dat plekje  daar dubbel en dwars verdient.......................